ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Μια πρωτότυπη παράσταση-σκηνική σύνθεση με θέμα το όραμα της δημοκρατίας σε σχέση με την σκληρή πραγματικότητα της εποχής μας, ειδικά σχεδιασμένη για να κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κολωνού.    Η δραματουργία βασίζεται σε μια σύνθεση αρχαίων κειμένων, χορικών αρχαίου δράματος, στοιχείων ντοκουμέντο, σύγχρονων μαρτυριών και κειμένων.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Στην Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ., το θέατρο δεν είχε λειτουργία μόνο καλλιτεχνική: ήταν πάνω από όλα πολιτική πράξη, καθώς γεννήθηκε από την ίδια τη δημοκρατία και από την ανάγκη των πολιτών να σκεφτούν δημόσια τον εαυτό τους και την πόλη τους. Οι ίδιοι πολίτες που ψήφιζαν στην Εκκλησία του Δήμου συγκεντρώνονταν στο Θέατρο του Διονύσου για να δουν τραγωδίες και κωμωδίες που μιλούσαν για τα πιο κρίσιμα ερωτήματα της συλλογικής ζωής: τη δικαιοσύνη, τον νόμο, την εξουσία, την ευθύνη, την ισότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι θεατρικές παραστάσεις ανέβαιναν με κρατική επιχορήγηση, κλήρωση των κριτών και υποχρεωτική συμμετοχή των πολιτών, όχι μόνο ως θεατών αλλά και ως μελών του Χορού.                                                                                                                     

Το θέατρο ήταν λοιπόν θεσμός και εργαλείο της Δημοκρατίας όπως ακριβώς η Βουλή, τα Δικαστήρια, η Αγορά. Λειτουργούσε ως μια παράλληλη, «σκηνική» Εκκλησία του Δήμου: ήταν ο χώρος όπου ο πολίτης έβλεπε τον εαυτό του στη σκηνή, όχι για να επιβεβαιώσει τη θέση του, αλλά για να δοκιμάσει τα όρια της πόλης και της ίδιας της δημοκρατίας. 

Αυτή ακριβώς η λειτουργία του θεάτρου ως πολιτικού καθρέφτη και φορέα συλλογικού αναστοχασμού, γίνεται η έμπνευσή μας για το «Δράμα της Δημοκρατίας», μια παράσταση που θέλουμε να μας θυμίσει ότι το θέατρο είναι ο τόπος όπου μπορούμε να ονειρευτούμε από κοινού τη δημοκρατία όχι ως δεδομένο πολίτευμα, αλλά ως διαρκές αίτημα. 

Η λέξη δράμα προέρχεται από το ρήμα δράω, δηλαδή πράττω. Δράμα δεν σημαίνει μόνο «θεατρικό έργο». Δράμα είναι η σκηνική έκφραση μιας κρίσης, η στιγμή όπου οι βεβαιότητες καταρρέουν και οι άνθρωποι καλούνται να αποφασίσουν μέσα από μια σύγκρουση. Δράμα είναι επίσης η πράξη που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια των άλλων. Είναι δηλαδή δημόσιος χρόνος και χώρος, όπου ηθικά, πολιτικά και υπαρξιακά διλήμματα παίρνουν μορφή και ζητούν απάντηση.

Στο αρχαίο ελληνικό θέατρο, το δράμα ήταν το μέσο για να τεθεί το ερώτημα της ευθύνης στη συλλογική ζωή της πόλης. Και αυτό μπορεί να είναι και σήμερα: ένα συμβάν που σταματά την καθημερινότητα και επαναφέρει το κρίσιμο ερώτημα “πώς θα καταφέρουμε να ζήσουμε μαζί ;” Το «Δράμα της δημοκρατίας», είναι η ακριβώς αυτή η ερώτηση που επανέρχεται, το σημείο όπου οι παλιές και οι νέες   φωνές συναντώνται και όπου τίποτα δεν είναι βέβαιο εκτός από ένα: την ανάγκη για διάλογο και συμμετοχή.

Δραματουργική αφετηρία μας είναι οι αρχαίες φωνές του Θουκυδίδη, του Ηρόδοτου, του Αντιφώντα, του Πλάτωνα, του Κριτία αλλά και των αρχαίων δραματουργών, του  Αισχύλου και του Αριστοφάνη. Όχι για να τους αναδείξουμε ως μνημεία, αλλά για να τους μετατρέψουμε σε ζωντανούς συνομιλητές μας. Τα λόγια τους, γεννημένα μέσα από κρίσεις, ήττες και πολιτικές ρωγμές, θέτουν ερωτήματα που δεν έχουν πάψει να επανέρχονται γιατί δεν έχουν λυθεί. Και γι’ αυτό ακριβώς εξακολουθούν να μας αφορούν.

Δίπλα τους, σε μια ιδιαίτερη σκηνική σύνθεση, στέκονται σύγχρονα κείμενα  και μαρτυρίες: ιστορίες πολιτών που έχουν νιώσει αποκλεισμό και «αορατότητα» μέσα σε θεσμούς που θεωρούνται δημοκρατικοί. Μαρτυρίες εφήβων, νέων, προσφύγων, γυναικών, ηλικιωμένων, ανθρώπων των κοινωνικού περιθωρίου,   απλών πολιτών.

Όλες αυτές οι φωνές, με την πολύτιμη βοήθεια της μουσικής συναντώνται σκηνικά προκειμένου να δώσουμε τη δυνατότητα να «συνομιλήσουν» ο στοχασμός και η μαρτυρία. Το αρχαίο και το σύγχρονο. Η βεβαιότητα και η αμφισβήτηση. Η φαντασία και η πραγματικότητα. 

Γιατί το θέατρο, όπως και η δημοκρατία, δεν είναι απλώς αυτό που βλέπουμε. Είναι κυρίως αυτό που καλούμαστε συνεχώς να επαναπροσδιορίζουμε και να υπερασπιζόμαστε.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σύλληψη/δραματουργία/σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη

Σκηνογραφική-ενδυματολογική επιμέλεια: Κυριακή Φόρτη

Μουσική: Κλέων Αντωνίου

Επιμέλεια κίνησης: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Σχεδιασμός φωτισμού: Στέλλα Κάλτσου

Παίζουν: Δημήτρης Μαγγίνας, Μαριλένα Μόσχου, Χριστίνα Σουγιουλτζή, Μαριάννα Κάλμπαρη

Παίζει και τραγουδάει ζωντανά ο Κλέων Αντωνίου 

Συμμετέχει «Χορός» σπουδαστών/στριών της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν καθώς και Αθηναίοι δημότες 

Ημερομηνία Εκδήλωσης: Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου ώρα 21.00

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 10 ευρώ

Μειωμένο 5 ευρώ (Η τιμή του μειωμένου εισιτηρίου αφορά τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (ΑμεΑ, άνεργοι, πολύτεκνοι,Άνω των 65ετών κλπ))